Tijd: De effectieve wandeltijd (EWT) naar Fteliá bedraagt slechts 45 minuten en even veel voor de terugweg. Goed voor een halve dag aan het strand

Routebeschrijving: [Ano Merá valt, zeker in het hoogseizoen, als verblijfplaats te verkiezen boven het overdrukke en lawaaierige Chóra. Logeer je toch in Chóra, dan kun je de bus naar Ano Merá en Kalafáti nemen in het busstation in de buurt van de oude haven, achter het OTE-gebouw. Half mei 2007 waren er bussen om 10, 13, 17 en 20u.]

(0u00) We vertrekken van op de mooi aangelegde platía, met enkele restaurants. Aan één van de lange zijden staat het klooster van Panagía Tourlianí, dat er op het eerste zicht vrij onaanzienlijk uitziet, weggestoken achter een zware buitenmuur. Maar achter die muur en de versterkte poort gaat een elegante kerk van 1767 schuil, die toen heropgebouwd werd na de verwoesting van een eerder klooster uit de 16de eeuw. 

De versterkte voorkant van het Tourlianí-klooster.

Binnenin is het klooster met de vele cellen groter dan men zou vermoeden; ook de elegante campanile, gebouwd met marmer uit Tínos, valt op.
De heel rijk versierde en barokke ikonostási is eveneens heel merkwaardig - hij is van de hand van Florentijnse kunstenaars en dateert van 1775. 

De toren en de ikonostási van de Panagía Tourlianí.

Als we uit het klooster komen, gaan we rechts en nemen we het linkse van de 2 straatjes; zo komen we op de grote weg uit. We volgen die een eindje naar links, richting Chóra, tot voorbij de heuvelrug waarop een molen staat. Na 4 minuten slaan we rechts af (wegwijzer Paleókastro); we komen zo onder de molen door en hebben naar links al een uitzicht op de verre stranden. Bij het naderen heeft ook het klooster van Paleókastro bepaald geen vriendelijk uitzicht. Voor het klooster gaan we natuurlijk links en zo komen we bij het versterkte gebouw, dat dateert van 1782. De poort bleef gesloten, ondanks ons bellen...

Het versterkte klooster van Paleókastro.

(0u11) We lopen langs het klooster verder omhoog en komen zo voorbij de heuveltop met de ruïnes van het Kástro Ghizi, dat door de Venetianen in de 13de eeuw werd gebouwd en het eiland domineerde. Een bord zegt dat het om een privé-terrein gaat en dus ontoegankelijk is...

Alleen het bord getuigt nog van het vroegere kástro...

De weg loopt nu naar beneden en verschaft ons een mooi uitzicht op de baai van Fteliá, ons doel.

(0u15) Net ter hoogte van de kleine Nikólaos-kapel vertrekt er links een pad tussen muren, links van een grindweg. Het gaat nu enkele minuten vlot, maar dan loopt het pad dood voor een ravijntje. We klauteren naar rechts op het veldje naar beneden, in de richting van een huisje, en gaan dan nog meer naar rechts, zodat we na 2 minuten op een grindweg uitkomen. We gaan door een metalen hek en volgen dan de grindweg. Even wordt die beton, maar we blijven links op de grindweg en komen zo na in totaal 12 minuten bij enkele huizen.

(0u27) Hier gaan we rechtdoor op een oplopende betonweg. We draaien wat te veel richting binnenland, maar gelukkig kunnen we net voor een steile helling rechts van een droge bedding gaan, en verder erin of ernaast.
We steken een zandweg over, maar gaan rechtdoor verder op een vage zandweg, recht naar het strand. Via een met plastiek bezaaid plateau lopen we door enkele kleine duinen en zo komen we op het strand uit, dat ook al erg bezaaid ligt met afval (19 mei 2007).

(0u33) We gaan links en voorbij een lage, rotsachtige kaap komen we op een tweede, heel mooi zandstrand, dat er jammer genoeg ook al vuil en verwaarloosd bij ligt - we zijn ver van de glamour van de bekende stranden van Mýkonos, maar misschien is het hier in de zomer en bij minder wind beter verzorgd... (0u45).

De baai van Fteliá.

[Links van het huis aan het eind van het strand gaat een wegje omhoog; we kunnen zo hoger langs de kust wandelen, maar verder speuren naar een weg of pad in de richting van Pánormos heeft weinig interessants opgeleverd.]

Het beste is na een paar uurtjes strand langs dezelfde weg terug te keren naar Ano Merá.