Tijd: De effectieve wandeltijd (EWT) naar Fteliá bedraagt 1u50 en dan is het nog slechts 40 minuten naar Ano Merá. De totale effectieve tijd bedraagt dus 2u20 - wij wandelden van ongeveer 10 uur tot 14u15, dus een goede vier uur (totale wandeltijd).

Routebeschrijving: (0u00) Vanaf het pleintje met de taxi's zien we de Bóni-molen hoger liggen: we nemen dus de trap in die richting, tussen de restaurants aan de achterkant van het plein. Wat links houdend komen we op een mooie oude trap die bij een kerkje met een rood dak op de hogere asfaltweg uitkomt - we gaan even rechts tot bij de Bóni-molen, waarin het landbouwmuseum gevestigd is. We hebben er ook een heel mooi uitzicht over Chóra.

De Bóni-molen.

Panorama van bij de Bóni-molen.

(0u06) We keren even terug en nemen de mooie trap rechtover het kerkje, die tussen oude en nieuwe huizen omhoog gaat; we houden links, de treden worden beton en zo komen we op de hogere ringweg, naast het tankstation Shell.

(0u12) We gaan links en bij de rotonde gaan we rechtdoor (richting Ftélia en Ano Merá) op de brede weg. Die moeten we nu 10 minuten volgen.

(0u22) Een beetje voorbij het Hondos Center nemen we een klein wegje LINKS (wegwijzer naar Agios Aléxandros). Bij de splitsing, 2 minuten verder, houden we rechts; het wegje buigt naar links en bij de volgende splitsing gaan we weer rechts - we lopen nog altijd tussen huizen. We dalen nu naar het binnenland en bij een zware muur rond een prachtig huis houden we links; bij de hoek van een muur gaan we NIET links, maar rechtdoor op een vaag "pad" vol bouwafval.

(0u37) Verder wordt het beter, bij een splitsing gaan we links en zo lopen we nog mooi 3 minuten verder tot op een betonweg bij alweer nieuwe huizen - links staat ook dit binnenland al vol huizen! We lopen even op beton verder in de richting van het stuwmeer dat we al zien; links is er een kapelletje en we buigen dan links. Na 3 minuten komen we op een dwarsweg: rechtover is er een nutteloos pad, we gaan dus rechts. We slingeren nu altijd rechtdoor, maar 10 meter voor we op een dwarsweg zouden komen kunnen we eindelijk een grazig pad LINKS nemen, tussen een muur en elektriciteitspalen.

(0u44) We volgen dit vrij mooie pad slechts 3 minuten - het is bebloemd, maar er ligt veel plastic -, en dan komen we alweer op beton in de buurt van nieuwe huizen.

Eindelijk een stukje pad...

(0u50) Zo komen we op de asfaltweg die we rechts volgen, en na 4-5 minuten komen we op een kruispunt naast de kapel van Agios Panteleímonas. We gaan hier rechts voor 400 meter en na 5 minuten links, recht naar het stuwmeer: we zien hier ook de andere kant van Mýkonos, met een landschap verknoeid door afval, oude en nieuwe bouwplaatsen, betonbuizen, oude vrachtwagens...

Een terrein vol afval - de lelijke kant van Mýkonos...

(1u06) Zo komen we bij het Maráthi-stuwmeer en we volgen de grindweg naar rechts, die in grote bochten de oever van het kunstmatig meer volgt, over zo'n kilometer.
Na 14 minuten nemen we het zijwegje rechts omhoog, net vóór een groepje nieuwe huizen met verder een kapel met een rood dak. Al na 20-30 meter evenwel vinden we in een bocht een breed en wat overgroeid pad dat links tussen muren loopt, recht naar de baai van Ftélia. Doordat het pad soms heel erg overgroeid is met grassen (voorjaar 2013), moeten we vaak hoger rechts op de vrij effen veldjes lopen. We beschrijven enkele bochten rechts en links en komen ook langs een oude en nieuwe waterput.

(1u35) We gaan links tussen muurtjes en dit pad zal nu eindelijk 8 minuten verder lopen - het is grazig en vrij mooi.

Eindelijk een mooi pad!

Halfweg moeten we door een hek in betonijzer, en naar het einde toe nog door 2 hekkens, waarvan één heel moeilijk te openen is. We buigen links en komen op een asfaltwegje dat we natuurlijk naar links volgen; het wordt zandig en na 2 minuten houden we bij een splitsing LINKS (rechts wegwijzer naar beach bar Alemagou).

(1u50) We bereiken het strand dat er vuil en niet aantrekkelijk uitziet - misschien is het beter in de zomer?

Het strand van Ftélia.

We volgen het 3-4 minuten naar rechts, tot we tegen een rotsachtig kaapje komen: hier nemen we een zandwegje rechts dat nu inwaarts slingert tussen troosteloze hopen zand, soms met afval - we lopen zo in de richting van het begin van het asfaltwegje.
We volgen dit wegje enkele minuten omhoog tot we in een bocht naar rechts komen.

(2u05) Hier kunnen we gelukkig eerst een grindwegje links nemen dat langs enkele huizen en een kapel loopt; voorbij het laatste huis gaat het wegje links omlaag, maar dan kunnen we een breed pad tussen muren vóór ons nemen, dat steil omhoog gaat.
Na 5 minuten komen we weer op de grote weg en zo gaan we verder tot in Ano Merá.

Voorbij het oorlogsmonument nemen we de straat die schuin rechts gaat: ze komt voor het bekende klooster van Tourliáni uit, met rechts de grote platía. (2u18)

Aan één van de lange zijden staat het klooster van Panagía Tourlianí, dat er op het eerste zicht vrij onaanzienlijk uitziet, weggestoken achter een zware buitenmuur. Maar achter die muur en de versterkte poort gaat een elegante kerk van 1767 schuil, die toen heropgebouwd werd na de verwoesting van een eerder klooster uit de 16de eeuw. 

De versterkte voorkant van het Tourlianí-klooster.

Binnenin is het klooster met de vele cellen groter dan men zou vermoeden; ook de elegante campanile, gebouwd met marmer uit Tínos, valt op.

De toren van de Panagía Tourlianí.

De heel rijk versierde en barokke ikonostási is eveneens heel merkwaardig - hij is van de hand van Florentijnse kunstenaars en dateert van 1775.

De prachtige ikonostási in het klooster van Tourliani.

[In april 2013 waren er bussen terug naar Chóra even na 13 en 17 uur.]