Chóra - Petoúsis - Livádi - Loústria - Karavostásis
Beoordeling: Deze wandeling gaat door het droge zuidoostelijke deel van Folégandros. Het ezelspad tussen Chóra en Petoúsis, waarover Marc Dubin nog spreekt in zijn "Trekking in Greece", was al lang vervangen door een beton- en grindweg. Nu is het grootste deel van de weg (tot aan de afslag naar de vuilnisbelt) geasfalteerd. Wel is het stuk Petoúsis - Livádi een vrij een aangenaam wandelpad, maar daarna moeten we weer een asfaltwegje volgen tot in Karavostásis.. Het strand van Livádi in de baai van Loustria is niet onaardig, maar het is vrij onbeschut voor de noordenwind.

Het lange stuk asfalt- en grindweg van ruim 35 minuten kunnen we eventueel vermijden door een alternatief pad te volgen van Chóra, via Deftéra Parousía, en dan links buigend naar Petoúsis (zie het begin van het wandelingetje Chóra - Deftéra Parousía). Tegen het einde is dit pad evenwel moeilijk te volgen en moeten we over enkele muurtjes klauteren...
De oorspronkelijke wandeling via de asfaltweg verdient nog nauwelijks de beoordeling *.
[Bijgewerkt door Raymond op 18 april 2012.]

Tijd: De wandeling vraagt in totaal 1u50 effectieve wandeltijd, 70 minuten naar Livádi, en dan nog twee keer 20 minuten naar het strand en van daar naar Karavostásis. Van hier moet je met de bus terugkeren naar Chóra.

Routebeschrijving: (0u00) In Chóra lopen we over de 3 pleintjes, houden rechts van de ruïne van Taxiárchis en bij café Asýnkrito gaan we links verder in het hoofdstraatje. Bij het einde van het plaveisel en bij café Greco gaan we links op het asfaltwegje tot op de ringweg. We gaan hier even rechts en dan direct links  (wegwijzer Heliport).

(0u04) We volgen dit wat slingerend betonwegje altijd rechtdoor - dit was vroeger dus een ezelspad tussen muren. We stappen goed door op deze niet zo aangename weg zonder links of rechts af te slaan. Het beton gaat na 7 minuten, net voorbij de afslag naar het helihaven, over in een bredere asfaltweg - tot voor kort was dit een grindweg. 

(0u16) Na 5 minuten zien we de wegen ver voor ons uit lopen. De eentonige asfaltweg komt na weer 10 aan een splitsing: de asfaltweg gaat links naar de vuilnisbelt, een grindweg gaat rechtdoor naar Petoúsis.

(0u34) Boven op de volgende helling zien we enkele huizen van Petoúsis: we nemen NIET het eerste pad links tussen muren, maar gaan pas verder op een splitsing links: hier begon vroeger het eigenlijke pad, maar dit is nu alweer een landweg geworden.
Na 300 meter gaan we weer links op een grindwegje (rode stip): ook hier heeft dit wegje het oude pad verwoest, zodat het begin ervan onduidelijk is geworden.
Let dus op: op het ogenblik dat de grijze linkermuur weggaat van de roestbruine weg moeten we over het puin links die muur volgen - even verder is er een kleine cairn.

(0u42) We dalen wat tussen de muur en de grijze rotsen en komen zo terecht tussen samenlopende muren en het pad wordt eindelijk duidelijker.
Na 2 minuten wijken de muren uiteen, maar het bruine, stenige pad blijft in dezelfde richting lopen, in de richting van de vallei die ligt tussen de Troulosheuvel (313 m) en de Profítis Ilías (met kapel, 281 m) - in die vallei zien we trouwens het roodbruine pad lopen. Na 10 minuten komen we weer voor een 200 meter tussen 2 muren terecht, we zitten dus goed. Verder is het rode pad duidelijk te volgen tussen de groene doornstruiken. Zo lopen we 10 minuten op het pad in een zachte, groene vallei, begeleid door grote, soms kunstige cairns en 1 enkele groene stip. Op die manier komen we aan de rand van het plateau: Síkinos ligt nu heel duidelijk voor ons, met erachter Ios, en ervoor de bleekblauwe baai van Loústria met een rotsachtig, grillig eilandje erin. 

Het monopáti tussen Petoúsis en Livádi.

(0u56) We dalen nu recht naar enkele huisjes diep beneden ons af, later buigen we naar rechts af, richting Livádi - het laatste deel van dit pad is heel stenig, terwijl we rechts van een muur lopen. Zo komen we op een betonwegje uit, dat we links volgen.

(1u11) We wandelen langs de armzalige huisjes van Livádi op een betonnen helling naar beneden en moeten deze betonweg, die verder naar links naar de zee draait, 20 minuten volgen - ook dit was vroeger een bruine aardeweg. Zo komen we op het vrij mooie strand, met zand en keien, van de baai van Loústria aan. Soms is de zee vrij woelig, omdat het strand niet erg beschut is tegen de noordenwind. Hier ligt ook de enige camping van Folégandros.

(1u31) Aan het linkse eind van het strand wandelen we even terug en nemen het asfaltweg je rechts. Langs dit wegje, niet onaardig omdat het hoog boven de zee loopt, komen we in een kleine 20 minuten in het haventje van Karavostásis aan - de laatste 5 minuten kunnen we eventueel over het stenige, maar schaduwrijke strand wandelen. (1u50)

Het haventje van Karavostásis.

 

Voor de printbare versie
met alleen de tekst
in één kolom
hier klikken.