Beoordeling: Op de zuidoostkust van Kímolos liggen enkele kleine visserhaventjes, met de typische bootgarages - waarvan we er veel mooiere vinden op Mílos, o.a. in Klíma, Fourkovoúni, Mandrákia, enz. Hoewel de wandelpaden niet echt de moeite zijn, is het toch wel aangenaam langs die vrij pittoreske kust te wandelen. Verdient **.

Tijd: In een kleine 20 minuten dalen we af van Chorió naar het haventje van Psáthi; via de baaitjes van Goúpa en Agios Nikólaos zijn we 40 minuten later al op het verste punt van deze niet zo lange wandeling, het strand van Klíma. Via de molens op Xaplovoúni is het daarna maar een goed half uur terug naar Chorió.

Routebeschrijving: (0u00) Zoals voor alle wandelingen vertrekken we van op de Kámbos. Deze keer nemen we het straatje links van de huizenrij met het kafenío en de kámara (overwelfde gang). Dit straatje loopt omhoog en links van de Byzantijnse kerk van Ioánnis Chrysóstomos. 

De platía of Kámbos, het centrale pleintje van Chorió.

Agios Ioánnis Chrysóstomos.

We volgen de wegwijzers "archeologisch museum", lopen zo rond het kástro en komen uiteindelijk bij het museum en dan bij de grote Mitrópoli. 

[Het museum is vaak gesloten - het zou moeten open zijn van 8u30 tot 15u, behalve op maandag.]

(0u05) Tussen het museum en de grote kerk - bij het oorlogsmonument - gaat een brede trap omlaag. We volgen deze oude weg naar de haven die met witte figuren en vierkanten beschilderd is. Na 1 minuut houden we natuurlijk links en zo dalen we nog enkele minuten af tot op de asfaltweg. We gaan even naar rechts maar na 40-50 meter vinden we links het vervolg van het geplaveide pad. Dit oude pad is jammer genoeg sterk overdekt met beton...

Het oude pad naar de haven van Psáthi.

(0u12) Na een kleine 3 minuten komen we voorbij een kerkje en net voorbij begint links het pad naar Goúpa.
Je kunt natuurlijk direct links gaan, maar wij dalen eerst nog af naar het haventje en komen na een kleine 3 minuten op de asfaltweg uit, die links kort daarop aan de waterkant uitkomt. Rechtover is de kleine aanlegsteiger voor de Panagía Faneroméni, de kleine ferry die de verbinding verzekert met Pollónia op Mílos. Rechts is er het aangename restaurant "To Kýma", maar de weg loopt nog wat links verder waar de grote pier voor de grotere boten is.

(0u18) Voor het vervolg van de wandeling keren we terug naar de asfaltweg, waar we na een minuut al het "oude" pad rechts vinden. Nu nemen we het pad rechts, VOOR het kerkje: eerst is het een grindpad, later wat beton. Na 2 minuten komen we voor een hek met "no entry", maar links gaat een smal pad verder de vallei in. Het wat slordige pad loopt in het valleitje verder tussen hoge muren tot aan het kleine haventje van Goúpa, waar we al enkele bootgarages zien.

De bootgarages van Goúpa.

De Grieken spreken van "sýrmata" ("sleepwegen") of "magaziá" ("winkels, magazijnen") - deze oude bergruimtes voor de vissersboten zijn heden ten dage vaak verbouwd tot stapelruimtes of zelfs tot eenvoudige vakantieverblijven.

(0u30) Soms moeten we wat klauteren om verder te gaan tussen de waterkant en de bootgarages; even verder moeten we over een eenvoudig brugje naast de kalkrotsen...

Naast de kalkrotsen tussen Goúpa en Agios Nikólaos.

Zo komen we op een wegje, waar we rechts naar een tweede baaitje afdalen, met meer bootgarages.

Via trappen kunnen we op een paadje komen dat weer rond een kleine kaap loopt - wel moeten we VOOR een huis links houden op een betonnen helling. Zo komen we in een derde baaitje met bootgarages en via trappen en een pad in de zachte steen vorderen we gemakkelijk in dit wonderlijke landschap. Let ook rechts op het eilandje met de rotsbogen.

(0u39) Let op: net voor we tussen een muur en bomen lopen moeten we scherp links terug een pad nemen tussen muren, rechts van een huis - het vervolg langs zee is ook pittoresk, maar dat pad loopt dood en we moeten in elk geval tot hier terugkeren.

Het in de rotsen uitgesleten pad loopt landinwaarts en komt na 2 minuten uit op een betonwegje dat we rechts volgen. Na weer 3-4 minuten houden we natuurlijk links, even verder gaan we rechtdoor. We komen langs 4 vernieuwde en dus lelijke bootgarages, de weg versmalt tot een stenig pad tussen muren en slingert verder, niet zo ver van het water. Tussen hoge muren komen we, in totaal 12 minuten na de scherpe bocht, uit bij het baaitje van Agios Nikólaos, met weer een 10-tal niet erg pittoreske bootgarages. 

Baaitje van Agios Nikólaos.

(0u51) Naast de laatste garage gaat een wegje omhoog, we passeren onder de kapel en komen na weer 6 minuten op de asfaltweg uit.
We volgen de asfaltweg rechts langs het benzinestation EKO om na 4-5 minuten het bescheiden keienstrand van Klíma te vinden - er zijn wel mooie bomen...

Het baaitje van Klíma.

(1u02) We keren terug, tot voorbij het benzinestation en het punt waar we straks van Agios Nikólaos kwamen. Maar een halve minuut verder nemen we de grindweg rechts, voorbij enkele huizen. De weg buigt naar links, loopt voorbij enkele steenhopen en gaat dan resoluut de hoogte in - jammer genoeg werd de grindweg zeer recent verbreed en "verbeterd". Het wordt een flinke klim en we blijven altijd op de hoofdweg, ook als er na 10 minuten een pad van rechts komt.

[Dit pad komt van in het dal, bij een steengroeve. Er loopt van bij Klíma inderdaad een pad in de vallei tot bij de steengroeve, waar men dan scherp naar links een ander pad tussen muren omhoog zou kunnen volgen, tot hier op de grindweg - maar het laatste deel lijkt ons te sterk overgroeid...]

We blijven klimmen, buigen links en komen op een soort stenig plateau waar we recht voor ons al enkele molens ontdekken. We blijven op de weinig aantrekkelijke weg die eerst nog naar links slingert, maar uiteindelijk gaat hij toch rechts tot bij de molenruïnes, na in totaal 23-24 minuten stijgen.

(1u30) We staan hier dus op de heuvelrug van Xaplovoúni, waar we de resten ontdekken van in totaal 8 molens. Slechts een tweetal molens zijn nog ongeveer bewaard, mét hun dakbedekking. Voor de rest is het een eerder treurig zicht: er blijven nog slechts ruïnes over, met neergestorte molenstenen en enkele draaimechanismen met de grote assen. Het uitzicht is wel echt de moeite waard.

De molens boven op de Xaplovoúni.

Uitzicht over Chorió van op de Xaplovoúni.

Voor de afdaling naar Chorió starten we van bij de derde laatste ruïne, links van het enige huis; we dalen in zuidzuidwestelijke richting af op het mooie geplaveide pad. Het  slingert op de zuidelijke helling van de Xaplovoúni, die begroeid is met een massa cactussen.

Zicht op Chorió bij de afdaling van de Xaplovoúni.

Het mooie pad van de molens naar Chorió.

Na 3 minuten wordt het plaveisel beton en zo komen we na een goede 6 minuten terug op de Kámbos, via de Odós Marigos Polyxénis. (1u36)