Mélanes - Koúroi - Ano Potamiá - Káto Potamiá - Agios Mámas - Káto Potamiá - Ano Potamiá |
||
Beoordeling: Deze
lange wandeling combineert enkele hoogtepunten als de koúroi, de groene vallei van
Potamiá en de site van Agios Mámas. Krijgt het maximum van
****. [Bijgewerkt door Raymond op 21 september 2011, op 24 maart 2014 en op 10 mei 2018.] Tijd:
De effectieve wandeltijd bedraagt 1u05 tot de Koúros van
Flerió of Mélanes;
dan is het slechts 10 minuten tot de andere Koúros van
Farángi of Potamiá. Daarna is het een
half uur tot in Ano Potamiá en weer een klein half uur in de mooie
vallei tot in Káto Potamiá. Ten slotte kost het 20 minuten
tot bij Agios Mámas. Routebeschrijving: [Om in Mélanes te komen zijn er,
vooral buiten het zomerseizoen, weinig bussen. Het best is het dus om
met een huurwagen of motorfiets tot in Mélanes te rijden. (0u00) We laten de wandeling starten bij de wegsplitsing bij het binnenrijden van het dorp, en gaan hier links: er staat een wandelbord (Míli 30 minuten / Potamiá 1u35) en we hebben er een prachtig zicht over de vallei met Kournochóri en de woontoren Della Rocca.
Het wandelbord in Mélanes en panorama over Kournochóri. [Ongeveer 30 meter meer naar links daalt een ander pad af naar Kournochóri - dit pad nemen we vandaag NIET.] We volgen dus het onderste asfaltwegje; na een kleine 2 minuten eindigt het asfalt en we lopen verder op de onderste geplaveide straat van Mélanes. Weer 2 minuten verder gaat een betonnen trap links de vallei in - er is een wandelbord + [6]. Bijna direct lopen we op een mooi keienpad, dat onder een kleine aquaduct passeert. Het pad tussen Mélanes en Kournochóri passeert onder een kleine aquaduct. Verder steken we op een brugje het water van een riviertje in een
heel groene vallei over (27 juli 2009 en 10 mei 2018). Het pad loopt midden de begroeiing op de bodem van de vallei. Het pad is eerst van aarde, verder gecementeerd. Verder gaan we weer
op een mooi keienpad rechts de hoogte in en na 2 minuten klimmen houden we
links [6] om enkele minuten vlak verder te lopen op een aarden pad. Het pad klimt nu naar Kournochóri. We stappen over een snel stromende watergoot en komen op het betonnen hoofdpad dat van Kournochóri naar Míli loopt. Een wandelbord (en [6]) wijst links naar Kournochóri (5') en rechts naar de Potamiá (1u15). Het wandelbord op wandeling [6] in de buurt van Kournochóri. (0u16) We lopen toch eerst LINKS om een kijkje te nemen in Kournochóri. Het betonnen laantje loopt hoog boven de vallei met een mooi zicht op Mélanes en op Kournochóri. Bij het begin van het dorp houden we links, we passeren onder de kerk en de woontoren Della Rocca en komen ten slotte bij de asfaltweg en het aangename terras van de taverne "O Grígoris". We kijken even rond bij de kerk en de woontoren en keren dan op onze stappen terug.
De woontoren Della Rocca in Kournochóri. (0u28) We gaan rechtdoor en enkele
minuten later passeren we onder een elegante dubbele kapel - we blijven
het aangename pad volgen, altijd naast de watergoot. We krijgen weer
heel mooi zicht op Mélanes. Het mooie pad tussen Kournochóri en Míli. (0u39) Even verder komen we bij de hoek van een watermolen waar heel veel water stroomt. We kijken even rond op deze prachtige plek, met enkele heel mooie platanen, veel stromend water, een watergoot en een mini kapelletje.
De ruďne van een watermolen met veel stromend water... We gaan hier links van de watermolen verder (wandelbord en [6]) en na een eindje komen we bij een tweede watermolen met weer veel stromend water. We wandelen in enkele minuten door het dorpje van Míli, dat zijn naam niet heeft gestolen, vermits Míli "molens" betekent. Vóór ons hebben we nog altijd een mooi zicht op de groene vallei en ook op een eigenaardige rotsformatie. Buiten het dorp vinden we weer een heel mooi pad dat min of meer vlak verder loopt tussen cactussen. (0u51) Na weer 7-8 minuten kunnen we links omhoog gaan en dan direct weer links omhoog, om de resten van een Romeinse aquaduct te bekijken.
De resten van een Romeinse aquaduct. We keren terug naar het hoofdpad en komen op een
geplaveid stuk dat naar rechts buigt [6]. Dit is het begin van de recent
heraangelegde site van de Koúroi. We passeren onder de Ypapánti-kapel,
verder onder nog een kapelletje en wandelen ook naast het (meestal
gesloten) informatiecentrum. [Even verder, in de bocht, begint rechtdoor het
hoofdpad naar Potamiá
- hier kunnen we via een andere weg naar Potamiá....] Het beeld dateert van de 1ste helft van de 6de eeuw v.Chr. en werd nooit voltooid door een barst in het materiaal. Door een hekje links kun je tot in de tuinen van de familie Kondili komen, aan wie trouwens ook de grond waarop het beeld zelf ligt, toebehoort. Aan de stenen tafel onder de grote olijfboom tussen de eigenlijke tuin en de koúros kun je Náxos-wijn of een glaasje kítro-likeur drinken. De Koúros van Mélanes of Flerió. Van bij de koúros of van in de tuin gaan we terug tot op het
laantje. We gaan rechts, in de bedding van de vallei, tussen prachtige
bomen. Voorbij de tuin, bij een laag wit paaltje, gaan we het
geplaveide pad rechts omhoog. Niet zo lang geleden heeft men hier werken
uitgevoerd om de twee koúroi met een mooi pad te verbinden. De Koúros van Farángi of van Potamiá. (1u16) We kunnen nu op onze stappen
terugkeren en het hoofdpad naar Potamiá volgen - zie onder (1u03)
- , maar wij volgen een kortere weg. (1u25) We gaan hier natuurlijk links en volgen het prachtige, min of meer vlakke pad nu nog 10 minuten , meestal langs een muur of tussen muren.
Het monopáti naar Potamiá. (1u35) Na deze 10 minuten houden we rechts ([6] en bordje), en na weer 5 minuten gaan we even links op beton, maar dan is er weer een mooi pad rechts [6]. Het pad is mooi en oneffen geplaveid en na een mooie afdaling komen we bij het kerkhof op de asfaltweg uit: vóór ons ligt de kerk van Ano Potamiá.
De afdaling naar Potamiá. |
(1u45) We gaan rechtdoor naar beneden en rechts van ons zien we een mooie bron en het schitterende terras van I Pigí. Hier kunnen we heel aangenaam lunchen! Na
deze eventuele pauze gaan we verder het dorp in, langs de Odós
Giampoúra [6]. Na 3 minuten komen we op een pleintje met
een fontein uit, de platía Filothéou Orfanoú. Links
[5] voert de Odós Nikoláou Orfanoú
verder naar Chalkí (zie de wandeling Mélanes - Chalkí), maar vandaag
verkiezen we om rechtdoor te gaan (2 wandelborden). Een romantisch plekje bij de "Nerómylos tou Grylláki". (1u52) We buigen links [6] en ons pad loopt nu in een smalle vallei langs een overvloedige beek (19 mei 2004, 22 september 2011 en 10 mei 2018), met brugjes, banken en veel schaduw - bij het 2de brugje houden we rechts (bordje en [6]). We kunnen hier links of rechts - deze wandeling volgt het hoogste pad... We stijgen tot naast een kapel en komen op een betonnen straatje dat
we links volgen (bord en [6]). Daarna dalen we verder af op een mooi geplaveid pad, in de richting van de kerk
van Mési Potamiá; na 4 minuten passeren we er diep onder. (2u03) We gaan weer rechtdoor (een wegwijzer links wijst naar Pýrgos Kókkou): we volgen nu [6] een eindje een mooi geplaveid paadje en dan lopen we nog enkele minuten vlak, boven de zachte vallei met olijfbomen. Het mooie pad tussen Mési en Káto Potamiá. Na 5-6 minuten wijst een wegwijzer links weer naar Pýrgos Kókkou, maar wij houden nu rechts op een betonnen pad (bord Káto Potamiá / Agios Mámas). Zo bereiken we na 2-3 minuten Káto Potamiá: vóór ons zien we de kerk met een prachtige voorhof, beschaduwd door een grote eucalyptus, en met rondom stenen banken en met een kraantje - ook een mooie picknickplek... (2u12) De weg naar Agios Mámas begint
even VOOR de kerk, links naar beneden (bord + [6]). We dalen de
vallei in, gaan over een watergoot, steken na 2 minuten het water omzoomd door oleanders over op
een betonnen brug en gaan op een betonnen
of betegeld pad weer omhoog.
Weer 3 minuten verder houden we rechts (rode stippen) en nu lopen we een
tijdje over een heel mooi, smal pad boven de vallei. Na enkele minuten
komen we op een grindwegje dat we rechtdoor volgen; even verder, in een
bocht naar rechts, gaat het pad rechtdoor ([6] en
rode pijl). De oude, verlaten kerk van Agios Mámas dateert uit de 10de-11de eeuw en is open; je kon er enkele jaren geleden zelfs nog enkele fresco's in ontdekken, maar die zijn nu praktisch verdwenen.
Agios Mámas, van dichtbij en gezien van bij het "paleis". Voor het vervolg gaan we aan de voorkant van de kerk naar rechts [6], dan schuin over een terras tot op een ander terras (bord) waar we rechts gaan. We passeren zo vrij ver links van het "paleis" en beschrijven nog enkele bochten naar links [6] om zo tot op een grindweg te komen, waar we door een hek in betonijzer moeten. (2u38) We gaan rechts en passeren zo boven het "paleis". Na het wegje zo 5-6 minuten gevolg te hebben zien we vóór ons een pad [6], rechtover een poort (de oude toegang?). [Dit pad zou je kunnen brengen naar het eindpunt van wandeling [6], gelegen op de grote weg Chalkí - Sagrí - Chóra...] Wij gaan nu rechtdoor en 1-2 minuten verder gaan we scherp rechts door een dubbel hek. Zo lopen we onder een oud kapelletje door en komen weer op een splitsing, waar we nu rechts kunnen, eindelijk tot bij het paleis. Dit zijn de povere resten van wat vroeger de zomerresidentie van de katholieke bisschop van Náxos was - nu is het een verwaarloosde boerderij. Boven een oude deur staat het opschrift: Ant.s Justinianus archiep NaxoPariensis "Antonius Justinianus, aartsbisschop van Naxos en Paros, heeft dit paleis op eigen kosten laten optrekken ten gerieve van zichzelf en zijn opvolgers, in het jaar onzes Heren 1707".
Het "paleis" van de aartsbisschop - boven de deur staat het Latijnse opschrift. Deze eenzame plek straalt vooral vergane glorie uit - wat heeft er
zich hier vroeger afgespeeld en waarom net op deze afgelegen plaats...? Het waterbekken naast het paleis. De site van Agios Mámas, met kerkje en paleis. (2u49) Van op het terras waar het "paleis" staat lopen we terug tot bij de splitsing, waar we rechts gaan en al na 2 minuten zijn we bij het zijwegje naar Agios Mámas. [Om de vrij lange omweg via de grindwegjes te vermijden, zou je na je bezoek aan Agios Mámas ook 2 minuten op je stappen kunnen terugkeren, op het wegje naar links gaan en bij de splitsing weer naar links tot bij het "paleis"...] Om terug te keren naar Káto Potamiá volgen we de
omgekeerde weg van daarstraks, dus [Wil je de wandeling hier beëindigen, dan kun je
hier links gaan tot achter de kerk; 10 meter verder vinden we
een betegeld straatje dat we rechts omhoog volgen. We volgen altijd de
hoofdstraat (met in het midden het kleine gootje), het laatste eind in
beton - en zo komen we op de asfaltweg terecht. (3u10) Wij opteren ervoor terug te keren
naar Ano Potamiá; voor de terugweg volgen we
zoveel mogelijk de paden die beneden in de vallei lopen. (3u18) Na weer 5 minuten komen we voorbij
de taverne To Vassilikó en hier gaan we rechts van een oplopende
betonweg verder in de richting van een huis. Het pad naar Néo Perivóli. Zo komen we na 3 minuten bij de (meestal gesloten) tuin (de "perivóli) komen achter een muur. Heel soms kunnen we toch even door de open deur naar binnen piepen... Néo Perivóli. (3u22) Daarna keren we op onze stappen terug, na 3 minuten gaan we
voorbij het huis en zo tot op de betonweg bij het
café: hier gaan we rechts omhoog. Na korte tijd loopt de weg dood en
dalen we rechts af op een paadje (bord Pýrgos Kókkou), zodat we weer
naast het water komen. We volgen het op een cementen pad, buigen links
tussen het water en een watergoot en lopen mooi verder tot we eindelijk
bij de Pýrgos Kókkou komen, de ruďne van een oude woontoren. Het pad slingert voortdurend over en langs het
water... De Pýrgos Kókkou. (3u32) We gaan
rechtdoor weer langs het water verder ([6] op boom), maar
- let op - uiteindelijk moeten we toch links op een trap uit de vallei klimmen ([6]
op boom). Zo komen we op het hoofdpad, waar
we straks voorbij zijn gekomen. Nu gaan we rechts verder
naar Mési Potamiá en passeren gauw tussen de verlaten
huizen. (3u39) Er volgt een heel mooi eind,
waarbij we ettelijke keren het water oversteken. Ten slotte komen we bij
3 brugjes weer op het hoofdpad waar we op de heenweg uit de vallei zijn gegaan.
We gaan rechts en gauw stijgen we uit de vallei om bij de watermolen te
komen.
Voor
de printbare versie |