Tijd: Het vraagt 40 minuten (EWT) om boven het strand van Sapounóchoma te komen en dan nog 35 minuten tot op het strand van Klíma.
De terugweg duurt iets langer, ongeveer 1u20, altijd in effectieve wandeltijd. Terwijl de totale effectieve tijd dus 2u35 bedraagt, kan de uiteindelijke totale tijd (TWT) gauw het dubbele of zelfs meer bedragen - wij wandelden van half elf tot half vijf, dus zo'n zes uur...

Het beroemde strand van Mylopótas.

(0u00) Aan het eind van het strand zien we links een rotsachtige helling met een elektriciteitspaal in het midden - op de weg staat er ook een bordje 30 km/uur - slow - argá + een bord "Health Care Centre".
We gaan links omhoog op die rotshelling en gauw vinden we een goede trap, hier en daar zelfs versterkt met beton. We krijgen een prachtig zicht op de baai achter ons, met het Far Out Village en de camping - als je goed kijkt, zie je op de kam van de heuvel naast Chóra het silhouet van het theater van Elytis!

Uitzicht over het strand van Mylopótas.

Na ongeveer 6 minuten komen we in een klein valleitje en dan stijgen we zonder echt zichtbaar pad tot op een grindweg - het laatste eindje wat moeilijk door het steenpuin.

(0u10) Enkele meter naar links vinden we rechtover het vervolg, een smal stenig pad dat schuin van de weg wegloopt. Dit pad stijgt snel, recht naar het zuiden, en zo steken we een hele bocht van de weg af, die we al klauterend weer bereiken na 4 minuten. We volgen de grindweg nu omhoog gedurende 5 minuten en passeren zo tussen sterk geërodeerde rotsen met mooie taffoni's. In de volgende bocht naar links zien we rechts een smalle grindweg met links ervan een geitenpad dat recht naar het zuiden loopt (verscheidene rode stippen).

(0u19) We volgen het wegje dat na een paar minuten dood loopt, maar een mooi stenig pad gaat verder tussen muren (rode tekens) - links zien we ook een mooie alóni of dorsvloer. We dalen in een vallei af, waar we het pad verder zien lopen op de andere flank.

Het begin van het vrij mooie pad naar Klíma.

(0u25) We steken de bedding over, rechts van een grindspoor of op dit spoor zelf - hier is het dat we op onze terugkeer moeten opletten! - en komen weer tussen muren terecht. De tekens zijn nu blauw. Even verder komen we aan voor een vrij diepe vallei: we dalen af en zien weer een trap op de andere flank.
Al stijgend houden we wat links en ook boven houden we wat links, zodat we rechts van een muur terecht komen.

[Ook hier is het tijdens de terugkeer wat opletten: hier moeten we het vage pad links van de geërodeerde rotsen nemen - misschien is het goed nu al eens rond te kijken...]

Er komt even een smalle passage tussen muren en dan splitst het pad op een mooie plek tussen geërodeerde rotsen - vaak zijn hier veel geiten, en let ook eens op de mooie taffoni rechts!
We gaan links op een sterk uitgesleten pad, vinden weer het gewone pad en lopen nu vrij lang rond een kuipvormige, heel rotsachtige vallei.

Het sterk geërodeerde pad.

(0u35) Op het hoogste punt hebben we een mooi uitzicht over de hele kuip, de zee en het vervolg van het pad. Ons monopáti is nu schitterend en heel duidelijk - er zijn ook vele rode tekens en kruisen. We buigen rechts rond de kuip tot we op een werkelijk prachtige kaap komen met een heel mooi panorama op het strandje van Sapounóchoma en op het eiland Síkinos. Een leuke plek om even te pauzeren...

Uitzicht op Sapounóchoma.

(0u41) We lopen mooi verder "en balcon" en dan dalen we af in de smalle vallei die naar Sapounóchoma loopt. We klimmen weer en even verder lijkt het pad te splitsen - maar de twee takken komen weer samen bij rotsen en enkele ruïnes van stallen.

(0u48) Let op dat we hier wel LINKS van de groene struiken en de ruïne moeten verder gaan, om in een nauwe passage tussen een muurtje links en het groen te passeren - vóór ons zien we al de baai van Klíma en het kleine eilandje voor de kust.
Het gaat nog altijd "en balcon"  verder en we zien al de duidelijke streep van het pad naar het strand toe.
Het nu rotsachtige pad daalt snel en komt uit op de grindweg naar Sapounóchoma - vlak bij een blauw hekken dat de weg kan afsluiten.

(0u56) We gaan enkele meter naar links en vinden dan het vervolg van ons pad (rode stip). Het daalt eerst wat af in een klein valleitje en stijgt dan, eerst op rotsachtige treden, verder op bleke, uitgesleten rotsen - de witte streep ervan hadden we al van ver gezien. Boven dalen we wat rechts af en zien dan wat links het pad vlak verder lopen (blauwe en rode tekens). Even verder is er een splitsing, waar we weer links of rechts kunnen gaan, want wat verder komen de paden weer samen. We steken nu een laatste hoogte over en dan komen we vlak naast de weg.

(1u05) Even is het pad sterk overgroeid en moeten we dat stuk langs rechts omzeilen, maar daarna is het rotsachtige pad weer mooi, met een prachtig zicht op het strand. We dalen nu vlugger dan de weg, maar gaan niet te vroeg naar rechts naar het rotsachtige deel van de baai. Zonder echt pad dalen we af naar het strand, waar een eenzaam afdak staat. Meestal zijn we op dit schitterende strand alleen, maar de enige schaduw wordt door het afdak geboden... (1u14) 

Het mooie strand van Klíma.

We keren uiteraard langs dezelfde weg terug, maar hou er rekening mee dat er drie moeilijke passages zijn, waar je goed moet uitkijken en de aanwijzingen volgen!

(1u14) Het vinden van het pad bij het begin van de terugkeer is al een eerste moeilijkheid: van bij het afdak lopen we terug de helling op, in de richting van de hoge top die we ver voor ons zien; even is er een stukje grindpad, maar dan lopen we ongeveer vlak, boven de rotsige kust, maar LINKS van de twee groene vlekken met struiken. Pas daarna gaan we meer naar rechts en hoger, in de richting van de streep van de weg - en automatisch komen we op het duidelijke pad, afgeboord links met rechtopstaande stenen (er is ook een cairn).
Zo komen we na 10 minuten tot langs de weg, waar een grote groene struik even ons pad verspert; we lopen er links van en dan direct rechts naar het pad, dat links van een muurtje vervolgt. We kunnen hier een laatste blik op het strand werpen.

(1u25) Bijna direct moeten we rechts van de muur vervolgen, omdat het eigenlijk pad tussen de muren te overgroeid is. Let op: na een kleine 2 minuten dalen we weer links af, bij een grote cairn, en we volgen nu weer het duidelijk monopáti - soms zijn er rode stippen of een steenmannetje.
Na weer 6 minuten dalen we op de witte, uitgesleten rotsen af tot in een zandige bedding met veel oleanders.

(1u33) Even stijgen en dan komen we naast het blauwe hekken op de grindweg naar Sapounóchoma uit. Een grote cairn duidt ongeveer rechtover het vervolg van het pad aan.
Er volgt nu een prachtig eind, eerst snel stijgend, dan langzamer, waarbij we weer "en balcon" lopen. Het laatste eind volgen we een muur en zo komen we op het hoogste punt, waar we door een nauwe passage tussen de muur en groene struiken moeten (rode stippen). 

(1u43) Hier hebben we weer een prachtig uitzicht op de kust en, bij helder weer, ook op Santoríni.
Even is het pad overgroeid en gaan we heel kort links ervan, daarna is het weer goed en dalen we af in de smalle vallei die naar Sapounóchoma loopt. Daarna stijgen we weer flink tot bij het schitterend uitzicht op het strand van Sapounóchoma, bij een fotogeniek boompje.

(1u51) Enkele minuten verder komen we bij de kaap met de geërodeerde rotsen - vóór ons ontvouwt zich de vallei in de vorm van een amfitheater, waarrond ons pad nu in 6 minuten zal lopen. Na dit prachtig eind gaan we niet rechtdoor, maar we dalen wat links af (steenmannetje); weer 1 minuut verder splitst het pad, links en rechts van een muurtje: wij gaan RECHTS omdat de passage door de holle weg zo mooi is. Vóór ons links zien we een eigenaardige, uitgesleten rots, waarin we gemakkelijk een hoofd kunnen zien...

De rots in de vorm van een hoofd...

Twee minuten verder komen we paden weer samen en dan dalen we zonder duidelijk pad af op bleke rotsen.

(2u01) Hier komt de 2de moeilijke passage: ons pad gaat LINKS van de groep donkere rotsen, door een bres tussen de rij rotsen. Dan dalen we af in een valleitje vol oleanders, stijgen en dalen weer en steken een bedding over op een grindspoor of ernaast.
Even verder lijkt het pad te splitsen en hier komt de 3de moeilijkheid: we mogen zeker NIET links het aantrekkelijke pad volgen dat wat verder naast een puntige rots komt - zie je zo'n rots, dan ben je te ver!
We moeten dus RECHTS de stenige helling op en hier is het pad soms onzichtbaar - wel zijn er rode stippen. Na enkele minuten al komen we op de grindweg die na weer enkele minuten op de hoofdweg uitkomt, waar we links gaan.

(2u14) We volgen deze weg door het uitgesleten landschap, met enkele mooie taffoni's. Wel passeren we langs enkele vuile boerderijen, maar gauw krijgen we een mooi uitzicht op de baai van Mylopótas en in de verte op de kapellen van Chóra.
Gemakkelijkheidshalve zoeken we de vage paden niet die we op de heenweg in het begin volgden, maar we blijven op de grindweg en zo komen we vlot na 19 minuten op het strand aan. (2u33)

[De bussen terug naar Chóra vertrekken van bij de halte bij het Far Out Village - in 2010 waren er telkens om 15 minuten over het uur.]

Voor de printbare versie
met alleen de tekst
in één kolom
hier klikken.