Papoúri - Aetós en terug

Beoordeling: Deze wandeling staat op de kaart van Anávasi aangeduid als de geelwitte wandeling [5], maar eigenlijk volgen we een traject dat grotendeels samen loopt met de wandeling naar Varvaroússa - en dat blijkt niet uit de Anávasi-kaart; die van Terrain Maps is duidelijker...
De paden zijn heel mooi, de uitzichten prachtig en het strand behoort tot de mooiste van Sýros. Verdient ten volle ***.

Tijd: De heenweg naar het strand van Aetós vraagt precies een uur, de terugkeer vraagt slechts iets meer, hoewel je klimt van op zeeniveau tot ongeveer op 250 meter - dan duurt de wandeling ongeveer 1u05, altijd in EWT. De effectieve wandeltijd bedraagt dus in totaal 2u05 - maar de totale wandeltijd TWT bedraagt tot het dubbele en zelfs meer, als je lang pauzeert op het strand. Zo wandelden wij van half 11 tot 17u00, zo'n zeseneenhalf uur (TWT), met een pauze van twee uur op het strand.

Routebeschrijving:  [Het best rij je met een huurauto tot in Papoúri. Daarvoor ga je vanuit Ermoúpoli eerst richting Ano Sýros tot je het bord "Archaic places of Apáno Meriá" ziet. Dan volg je de smalle asfaltweg rechts langs de met antennes bekroonde Pýrgos en zo komen we gauw in de "ágrio méros", de "woeste streek" zoals de inwoners van Sýros die noemen. Na 2,8 km bereiken we de zijweg naar Chartianá en Papoúri (wegwijzers): we rijden links en dan direct rechts, naar Papoúri. Na een kleine kilometer komen we langs het kerkje van Agios Pandeleïmonas.]

(0u00) Ongeveer 100 meter voorbij het kerkje van Agios Pandeleïmonas, dat we rechts op een hoogte zien, en voorbij de eerste huizen en bijna rechtover het nieuwe restaurant T' Alóni (27 mei 2009) zien we een breed pad links, tussen muren in donkere steen, daar waar de betonweg een bocht naar rechts maakt - er zijn geen merktekens. 
We dalen het slingerende pad af, naast 2 zware waterslangen - we zien voor ons de 4 windmolens driftig draaien, links zien we ook al de 2 baaien en het eilandje Varvaroússa vóór de linkse baai, onze bestemming.
Al na 2-3 minuten komen we op een betonweg: we gaan even de bocht naar beneden en nemen dan direct het zijwegje links - er staat nu een duidelijk wandelbord "Aetos 1u30".

Het wandelbord bij het begin van wandeling [5] naar Aetos en Varvaroússa.

Dit betonwegje heeft jammer genoeg het oude pad sedert april-mei 2007 vernield - het staat nog als pad aangeduid op de Anávasi-kaart. Af en toe zien we de resten van de steunmuren rechts van ons, met zelfs nog enkele blauwe stippen... Na 8 minuten loopt het wegje dood bij een onafgewerkte betonpaal met elektriciteitsmeters erop.

(0u11) Voor ons zien we een soort grindweg, die nemen we NIET. Rechts ervan begint wel een rotsachtig pad, naast een wit hekje. Het meestal mooi geplaveide pad daalt in de vallei af, met hoog voor ons de draaiende windmolens. Het monopáti slingert, vaak op treden, tot in de rivierbedding: we volgen die naar links, lopen er dan links van en komen zo vóór een betonnen brug (hier zien we een geelwitte markering [5]).
Erover volgen we het duidelijke pad dat wat klimt op de rechtflank van de vallei, in 2 reeksen treden, soms ook op uitgesleten rotsen (af en toe oranjerode stip). Na 5 minuten komen we boven, we buigen rechts en - opgelet - bij een vage splitsing moeten we LINKS omlaag voor een zijvalleitje, maar ten slotte dalen we rechts tot in de bedding.
Erover gaan we weer omhoog, bij een vage splitsing houden we rechts (oranje stip) en zo komen we rechts van een muur.

Een duidelijk pad naar Varvaroússa en Aetós.

(0u30) We stijgen naast een ruïne, passeren tussen 2 min of meer witte stallen en komen dan ongeveer boven, in een inzinking tussen de heuvels.
We zien ons smalle pad ver voor ons naast de muur verder lopen. De volgende 10 minuten zijn heel aangenaam en gemakkelijk: na 8 minuten houden we wat links omlaag; er liggen hier veel jagershulzen en na weer 2 minuten komen we links van enkele ruïnes. Even verder zien we een geelwitte [5] op een muur...

Een heel aangenaam pad richting Varvaroússa en Aetós!

(0u42) We beginnen te dalen, terwijl we wat naar links houden door het hoge gras, dan door enkele lage terrasjes; we passeren links van een ruïne (rode stippen) met een overgroeide alóni en gaan tussen 2 grote olijfbomen verder, waarvan de links bekroond is met dorre takken, en verder tussen een boompje en een grote groene struik [5].

Eén van de merktekens waar we op moeten letten...

Het dalende pad is gemakkelijk te volgen dank zij de cairns: even lopen we rechts van een afgebrokkelde muur en dan verder tot rechts van groene struiken. Zo lopen we tot tegen een muur (rode stip) en dan kronkelen we een hele tijd tussen veel groen en rechts van die muur.
We buigen er rechts van weg, dalen licht - even krijgen we een glimp van het strand van Aetós rechts van ons - en dan komen we bijna ongemerkt bij
de afslag rechts naar Aetós: de splitsing is vaag, wel is er een cairn.

[Rechtdoor vervolgt wandeling [5] naar het strand van Varvaroússa - zie hiervoor de heel gelijkaardige wandeling Papoúri - Varvaroússa en terug.]

[Nog geen halve minuut verder komt de wandeling naar Varvaroússa vóór een houten hek met een [5] op een rots - wil je naar Aetós, dan ben je te ver, en moet je even terug lopen...]

Het houten hek op het pad naar Varvaroússa, net voorbij de splitsing naar Aetós.

(0u52) Voor het strand van Aetós gaan we dus rechts: het pad wordt vrij duidelijk, is steil en kronkelt tussen het groen - soms zijn er cairns; na 3 minuten komen we even naast een muur, niet ver meer van de bedding, en daarna vóór de rotsachtige, smalle bedding van de vallei. We gaan naar links, komen er even in en lopen langs een muur tot op het eenzame strand - rechts is er wat schaduw van 2-3 dunne boompjes, maar het zandstrand is voor de rest schitterend.

Het pad dat afdaalt naar Aetós.

 

Het strand van Aetós.

(1u00)  Voor de terugkeer naar het hoofdpad lopen we landinwaarts, tot rechts bij de muur: daar begint rechts van de dieper wordende bedding het pad naast de muur (cairn). Na 2 minuten dalen we even links tot tegen de bedding, maar dan gaat het weer rechts omhoog, door de struiken, zodat we weer tegen de muur komen.
We volgen die nu, hoewel we er even verder weer weg van moeten; daarna gaan we weer rechts omhoog om door een bres in altijd dezelfde muur te gaan (we lieten een cairn).
Het pad kronkelt tussen de juniperus, wordt steil en komt zo nagenoeg ongemerkt op het hoofdpad uit (cairn).

(1u11) We gaan links op het hoofdpad, dat nu nog 5 minuten duidelijk door struiken loopt: het komt rakelings langs een muur en gaat dan op open terrein lopen. We vervolgen links van grote struiken, buigen dan wat rechts om verder door een bres in een muurtje te gaan en passeren weer naast grote struiken en dan rechts van een afgebrokkeld muurtje (rode stip). Op een open plek gaan we rechtdoor om dan links van een muur en grote massa's groen te komen: het wordt wat klauteren (enkele cairns), we blijven links van de muur, lopen verder op een smal pad tussen frýgana en passeren dan tussen twee grote verwilderde olijfbomen, de rechtse met de dode takken.  
Hier richten we ons naar de doorgang tussen de ruïnes van enkele huizen en weer een massa groen: zo gaan we door enkele terrasjes en slingeren dan tot vlak naast de ruïnes.
We passeren tussen de olijfbomen en gaan wat omhoog: nu begint een aangenaam deel op een
min of meer vlak grindpad, eerst met een muur links, dan - na een kapot hek en een terras met dorre vijgenboompjes - met een muur rechts.

(1u30)  Na 8-9 aangename minuten komen we bij enkele nauwe passages tussen het groen en zo dalen we af tot tussen de 2 huizen.
Na korte tijd wijkt het pad links weg van de hoge muur en na 3 minuten kruist het nu rotsachtige pad een zijvalleitje: we gaan dan even links omhoog en dan komt er een scherpe bocht rechts. Wat verder houden we bij een vage splitsing links op uitgesleten rotsen en dan gaat het makkelijk verder. We dalen af naar een bedding vol rododendrons en komen zo bij de betonnen brug.

(1u44) We gaan links, blijven even in de bedding maar gaan dan verder rechts op een mooie oude trap [5]. Na een prachtige klim van 9 minuten komen we boven bij het begin van het betonwegje.

(1u53) Jammer genoeg moeten we nu nog 9-10 minuten steil klimmen op dit betonwegje tot we in een bocht van de grotere betonweg uitkomen. We gaan in die bocht rechts omhoog en kunnen nu de betonweg rechtdoor volgen tot we bij ons vertrekpunt komen. Maar even goed kunnen we net voorbij de bocht het oude, maar wat overgroeide pad rechts omhoog tussen muren nemen (met ernaast een waterleiding) - zo komen we ook op ons vertrekpunt op de betonweg uit, bijna rechtover de taverne "T' Alóni". (2u05)

 

Voor de printbare versie
met alleen de tekst
in één kolom
hier klikken.