Tijd: De heenweg van 3,58 km naar Varvaroússa vraagt 1u20, de terugkeer vraagt iets meer doordat je klimt van op zeeniveau tot ongeveer op 250 meter - dan duurt de wandeling 1u25, altijd in EWT. De effectieve wandeltijd bedraagt dus in totaal 2u45 - de totale wandeltijd TWT bedraagt tot het dubbele en zelfs meer, als je lang pauzeert op het strand. Zo wandelden wij van 11u tot half zes, zo'n zeseneenhalf uur (TWT), met een pauze van twee uur op het strand.

Routebeschrijving:  [Het best rij je met een huurauto tot in Papoúri. Daarvoor ga je vanuit Ermoúpoli eerst richting Ano Sýros tot je het bord "Archaic places of Apáno Meriá" ziet. Dan volg je de smalle asfaltweg rechts langs de met antennes bekroonde Pýrgos en zo komen we gauw in de "ágrio méros", de "woeste streek" zoals de inwoners van Sýros die noemen. Na 2,8 km bereiken we de zijweg naar Chartianá en Papoúri (wegwijzers): we rijden links en dan direct rechts, naar Papoúri. Na een kleine kilometer komen we langs het kerkje van Agios Pandeleïmonas.]

(0u00) Ongeveer 100 meter voorbij het kerkje van Agios Pandeleïmonas, dat we rechts op een hoogte zien, en voorbij de eerste huizen en bijna rechtover het nieuwe restaurant T' Alóni (27 mei 2009) zien we een breed pad links, tussen muren in donkere steen, daar waar de betonweg een bocht naar rechts maakt - er zijn geen merktekens. 
We dalen het slingerende pad af, naast 2 zware waterslangen - we zien voor ons de 4 windmolens driftig draaien, links zien we ook al de 2 baaien en het eilandje Varvaroússa vóór de linkse baai, onze bestemming.
Al na 3-4 minuten komen we op een betonweg: we gaan even de bocht naar beneden en nemen dan direct het zijwegje links - er staat nu een duidelijk wandelbord "Aetós 1u30 / Varvaroússa".

Het wandelbord bij het begin van wandeling [5] naar Aetós en Varvaroússa.

Dit betonwegje heeft jammer genoeg het oude pad sedert april-mei 2007 vernield - het staat nog als pad aangeduid op de Anávasi-kaart. Af en toe zien we de resten van de steunmuren rechts van ons, met zelfs nog enkele blauwe stippen... Na 8 minuten loopt het wegje dood bij een onafgewerkte betonpaal met elektriciteitsmeters erop.

(0u12) Vóór ons zien we een soort grindweg, die nemen we NIET. Rechts ervan begint wel een rotsachtig pad, naast een wit hek (wandelbord). Het meestal mooi geplaveide pad daalt in de vallei af, met hoog voor ons de draaiende windmolens. Het monopáti slingert, vaak op treden, tot in de rivierbedding: we volgen die naar links, lopen er dan links van en komen zo vóór een betonnen brug (hier zien we een geelwitte markering [5].

(0u20) Erover volgen we het duidelijke pad dat geleidelijk klimt op de rechterflank van de vallei, in 2 reeksen treden, soms ook op uitgesleten rotsen (af en toe oranjerode stip). Na 5 minuten komen we boven, we buigen rechts en - opgelet - bij een vage splitsing moeten we LINKS omlaag; verder buigen we weer links en rechts en zo komen we terecht in de bedding van een zijvalleitje.
Erover gaan we weer omhoog, bij een vage splitsing houden we rechts (oranje stip) en zo komen we rechts van een muur (oranje stip).

Een duidelijk pad naar Varvaroússa en Aetós.

(0u33) We stijgen naast een ruïne, passeren tussen 2 stallen en komen dan ongeveer boven, in een inzinking tussen de heuvels.
We zien ons smalle pad ver vóór ons naast de slingerende muur verder lopen. De volgende 10 minuten zijn heel aangenaam en gemakkelijk: na 8 minuten lopen we even nagenoeg op de muur (rode stip) en verder loopt het pad links onder een andere muur. Na weer 3 minuten dalen we wat links af tot tussen olijfbomen en daar komen we links van enkele ruïnes. Even verder zien we een geelwitte [5] op een muur...

Een heel aangenaam pad richting Varvaroússa en Aetós!

(0u46) Hier beginnen we te dalen, terwijl we wat naar links houden door het hoge gras, dan door enkele lage terrasjes; we passeren links van een ruïne (rode stippen) met een overgroeide alóni en gaan tussen 2 grote olijfbomen verder, waarvan de links bekroond is met dorre takken. Verder - let op -  is er een nauwe passage tussen een boom en een groene struik, waar we naar links gaan (rode stip en [5].

Eén van de merktekens waar we op moeten letten...

Het pad daalt nu en even lopen we rechts van een afgebrokkelde muur en dan verder tot rechts van groene struiken. Zo lopen we eerst door een afgebrokkeld muurtje (cairn) en dan langs groen tot tegen een muur (rode stip) en dan kronkelen we een hele tijd tussen veel groen en rechts van die muur (grote cairn).

(0u54) We buigen er rechts van weg, dalen licht - even krijgen we een glimp van het strand van Aetós, rechts van ons - en dan komen we bijna ongemerkt bij de afslag rechts naar Aetós.

[De splitsing is vaag, wel is er een cairn - zie de heel gelijkaardige wandeling Papoúri - Aetós en terug.]

(0u56) Nog geen halve minuut verder komen we vóór een kapot houten hek ([5] op een rots en rode stip).

Het houten hek op het pad naar Varvaroússa, net voorbij de splitsing naar Aetós.

Voorbij het hek wordt het even wat moeilijker: we gaan NIET scherp naar rechts, maar LINKS wat omhoog. Voorbij twee kleine muurtjes (steenmannetje) gaan we door het gras op een terrasje verder en dan door twee kleine bressen in de hoger gelegen muur, recht naar het zuiden [5].
Daarna gaan we nog verder over een terras met links een wit gebouwtje), draaien dan naar rechts en komen bij een doorgang tussen 2 muren, onder een boom, met een open oud houten hek en een heel duidelijke rode stip. Vijf meter verder gaan we weer links door een poortje in een muur ([5] en rode stip).

Nu kunnen we naar rechts eindelijk verder op een duidelijk pad, eerst zien we een cairn, daarna een [5]. We passeren hoog boven het strand van Aetós en komen dan al dalend op een soort pas tussen de twee heuvels, rechts Gádaros en links Kefalovoúnia.

Panorama over het strand van Aetós.

(1u10) Hier kunnen we , bij een grote cairn, een bruinrood pad naar links nemen. We dalen af in het diepste deel tussen de 2 heuvels, geleid door steenmannetjes en helrode stippen. Gauw zien we het strand van Varvaroússa voor ons en verder ook het roodbruine pad dat verder naar Delfíni loopt!

Het bruinrode pad naar Varvaroússa.

Verder dalen we af tussen hopen grijze stenen en het strand komt nu gauw dichterbij. Voorbij de laatste hoop stenen - met links enkele ruïnes -  gaat het roodbruine spoor naar rechts naar beneden. We lopen door een opening in een muur [5] en lopen nu altijd in de richting van het strand. Ten slotte gaan we nog door een doorgang in een muur [5] en zo komen we links houdend in de bedding terecht (cairn). Dan is het maar 2 minuten tot aan de waterkant. (1u19)

Varvaroússa is echt een schitterend zand- en keienstrand, waar je gerust enkele uurtjes kunt doorbrengen. Er zijn weliswaar geen bomen, maar het water is kalm en vrij vroeg op het jaar niet te fris, doordat de zee er ondiep is. Er ligt een eilandje voor de baai.

Het strand van Varvaroússa.

[Voor het vervolg van onze wandeling van vandaag kunnen we eventueel verder wandelen naar Delfíni en Kíni - zie het tweede deel van de wandeling Kíni - Delfíni - Varvaroússa. In mei 2009 waren de laatste bussen uit Kíni, terug naar Ermoúpoli, om 17u20 en 20u20.]

Wij opteren er vandaag voor gewoon langs dezelfde weg terug te keren naar Papoúri.
Voor we vertrekken is het nuttig even uit te kijken welke weg we moeten volgen: we zullen 2 minuten landinwaarts lopen, dan omhoog gaan op de helling, door enkele muurtjes passeren en zo bij de steenhopen uitkomen, links van de 2 ruïnes.

(1u19) We gaan dus landinwaarts in de bedding, waarbij we wat links houden. Na 2-3 minuten gaan we bij de cairn links omhoog; het pad gaat verder duidelijk rechts omhoog, zodat we bij de bres in de muur uitkomen [5]. 

(1u26) Na 7 minuten komen we bij de bres in de tweede muur [5] - dit is de oplopende muur die we van beneden zagen...
Nog hoger moeten we niet helemaal tot bij de ruïnes gaan, maar we gaan verder tussen de struiken en zorgen ervoor tussen de twee steenhopen te passeren. Vanaf nu is het bruinrode pad duidelijk, mede door enkele rode stippen en steenmannetjes.

(1u30) We komen op een soort pas tussen de twee kegelvormige heuvels. We moeten niet te ver lopen (verder zouden we gauw het strand van Aetós zien), maar bij een cairn moeten we rechts houden, om zo licht te klimmen in de richting van de kapel en de witte huisjes van Papoúri die we al ver vóór ons kunnen zien. Het bruinrode pad loopt gauw tussen de struiken door. Eerst zijn er verscheidene paden die vrij vaag zijn, maar ze convergeren uiteindelijk naar één duidelijk pad, dat ons verder leidt boven de vallei van Aetós, waarop we een prachtig zicht hebben.
Het min of meer vlakke pad loopt heel gemakkelijk, maar na 5 minuten vervaagt het wat tussen het hoge gras, rechts van een muur. We vervolgen rechts van de muur en kort daarop zien we links van ons de open poort in de muur [5].

(1u40) We gaan er links door, gaan onder een boom RECHTS en al na 5 meter weer door een opening, waarna we links houden om een veldje over te steken naar een derde opening in de muur - links van ons is er een vijgenboom en rechts een wit gebouwtje.
Nu even opletten: we gaan rechtdoor over het volgende terras en dan nog altijd rechtdoor over twee lage muurtje. Zo komen we tussen nauw groen en dan direct bij het kapotte houten hek tussen groene struiken - aan de andere kant is er een [5] te zien.

(1u43) We buigen naar rechts en het pad wordt nu weer duidelijk. Na 1 minuut passeren we de afslag die schuin links leidt naar de baai van Aetós.
Het pad rechtdoor loopt nu duidelijk nog 5 minuten door struiken, komt enkele keren rakelings langs een muur (grote cairn) en gaat dan op open terrein lopen.

(1u47) We vervolgen links van grote struiken, buigen dan wat rechts om verder door een bres in een muurtje te gaan en passeren weer naast grote struiken en dan rechts van een afgebrokkeld muurtje (cairn). Op de open plek houden we wat rechts om dan tussen een laag muurtje en grote massa's groen te komen (oranje stip).
Let op: we houden nu links om de open ruimte diagonaal over te steken en klimmen zo tot tussen het groen en een boompje [5], waar we rechts gaan. We passeren tussen de twee olijfbomen, de rechtse met de dode takken.  
Hier gaan we schuin rechts verder en richten we ons naar de doorgang tussen de ruïnes van enkele huizen en weer een massa groen: zo gaan we door enkele terrasjes en slingeren dan tot vlak naast de ruïnes [5].

(1u55) We passeren tussen olijfbomen en gaan wat omhoog: nu begint een aangenaam deel van meer dan 6 minuten op een min of meer vlak grindpad, eerst met een muur links, dan - na een kapot hek en een terras met dorre vijgenboompjes - met een muur rechts.
Na ongeveer 10 minuten komen we bij enkele nauwe passages tussen het groen en zo dalen we af tot tussen de 2 huizen.

(2u07) We volgen een muur, maar die wijkt dan naar rechts en verder buigen we links om rond het zijvalleitje te lopen. Na 3 minuten kruist het nu rotsachtige pad het valleitje: we steken het rechtdoor over en gaan dan links omhoog, maar dan komt er een scherpe bocht rechts. Wat verder houden we bij een vage splitsing links op uitgesleten rotsen en dan gaat het makkelijk verder. We dalen af naar een bedding vol rododendrons en komen zo bij de betonnen brug.

(2u20) We gaan links, blijven even in de bedding maar gaan dan verder rechts op een mooie oude trap [5]. Na een prachtige klim van 10 minuten komen we boven bij het begin van het betonwegje.

(2u30) Jammer genoeg moeten we nu nog eerst 10 minuten steil klimmen op dit betonwegje tot we in een bocht van de grotere betonweg uitkomen. We gaan in die bocht rechts omhoog en kunnen nu de betonweg rechtdoor volgen tot we bij ons vertrekpunt komen. Maar even goed kunnen we net voorbij de bocht het oude, maar wat overgroeide pad rechts omhoog tussen muren nemen (met ernaast een waterleiding) - zo komen we ook op ons vertrekpunt op de betonweg uit, bijna rechtover de taverne "T' Alóni". (2u44)

Gpx-files:


https://www.wikiloc.com/hiking-trails/syros-papouri-varvaroussa-25566123

https://www.routeyou.com/en/route/view/5398416/hiking-route/syros-papouri-varvaroussa