Megalochóri - Panagítsa - Loutsés - Chionéssa - Stavrólongos - Profítis Ilías en terug
Beoordeling: Deze wandeling [3] is een variante van wandeling [3b] die start in Dritséîka en daardoor 40 minuten over asfaltwegen loopt tot bij de kapel van Agios Panteleímonas; na nog eens 15 minuten op een grindweg  begint dan eindelijk het mooie pad dat in 50 minuten tot boven op de asfaltweg bij Stavrólongos leidt.
Het is precies om die 55 minuten asfalt- en grindweg te vermijden dat deze variante het tracé van wandeling [4] volgt tot in het gehucht Panagítsa; daar kunnen we dan de grindweg volgen die ons in slechts 8-9 minuten bij het begin van pad [3b] brengt...
Zo klimmen we dan via een plateau met enkele citernes of loutsés, en opzij van de oude vulkaan van Chionéssa, tot op de asfaltweg, bij de oude vulkaan van Stavrólongos. Volg je die asfaltweg even naar rechts, dan vind je een pad naar de voet van de Profítis Ilías die we kunnen beklimmen.
Deze wandeling [3] kan ook aansluiting geven naar wandeling [1] om af te dalen naar Méthana, of bij de Profítis Ilías naar wandeling [5] om verder te gaan naar Stérna Gambroú en Megalopotámi.
De paden zijn heel de weg mooi en het uitzicht op de Profítis Ilías is zeker de moeite waard, zodat deze wandeling *** verdient.

Tijd: De effectieve wandeltijd (EWT) tot in Panagítsa bedraagt 45 minuten. Na een kleine 10 minuten grindweg begint dan het prachtige pad, vaak gemerkt met blauwgroene vierkanten, dat ons in 50 minuten tot op de asfaltweg bij Stavrólongos brengt. Even naar rechts en dan leidt een mooi pad ons in zo'n 15 minuten tot aan de voet van de Profítis Ilías. Hier duurt de beklimming een half uur - en zo loopt de totale effectieve tijd van de heenweg op tot ongeveer 2u30.
De terugweg duurt iets minder, ongeveer 2u25. De totale effectieve wandeltijd van ruim vijf uur betekent dus een lange dag, maar die kunnen we inkorten door op de asfaltweg (punt (1u47)) op onze stappen terug te keren - ook andere wandelingen bieden de gelegenheid om de Profítis Ilías te beklimmen...

Routebeschrijving: (0u00) We starten dus in Megalochóri, op het kruispunt onder de kerk: hier loopt een weg naar beneden richting zee (wegwijzer Archéa Akrópolí) - zie wandeling [9] - en ook een geplaveide straat omhoog (wegwijzer "Pros Iero Náo Ypapántis").
Wij gaan evenwel op de asfaltweg naar links (met de rug naar de kerk, kijkend naar de kust) en volgen die een goede minuut tot aan het eind van het dorp.

Daar gaat een betonwegje links omhoog (bordje "Diadromí Chelóna"); na 2-3 minuten houden we rechts en omhoog en zo slingeren we tussen de laatste huizen to het wegje eindigt in een droge bedding - links staat er nog een bord "Chelóna/Panagítsa) en op de muur zien we een blauwe stip en een rood vierkantje.



Het wandelbord bij het begin van wandeling [4].

(0u06) We gaan in de bedding links; na een goede minuut buigen we rechts uit de bedding en begint een duidelijk trappenpad tussen lavamuren (rode pi op linkermuur). We stijgen nu veel minuten op mooie, oude rotstreden, begeleid door veel rode tekens en letters pi; zo krijgen we een mooi uitzicht op Megalochóri en de hele golf.



Markeringen op het pad naar de Panagítsa.

(0u09) Het rotsachtige pad stijgt verder, meestal slingerend tussen zware muren met grote ronde rotsblokken en zo krijgen we geleidelijk achter ons ook een mooi zicht op Vathý met het kleine haventje. Na een kort vlak stuk stijgen we weer flink al kronkelend, in de richting van een pas tussen twee heuveltoppen.

(0u20) Na een mooi eind tussen terrassen passeren we links van een prachtige, grote alóni met waterput.



Het mooie rotsige pad naar de Panagítsa.

(0u25) Na ongeveer 21-22 minuten klimmen komen we voorlopig op de pas, maar daar zien we dat we nog hoger moeten, naar een inzinking tussen 2 verder gelegen heuvels, met een antenne rechts van die pas. We buigen evenwel geleidelijk meer naar rechts en komen na weer 7 minuten bij een splitsing die onder de Panagítsa kapel ligt. We gaan links omhoog en komen zo bij het oude kerkje. De kapel is open (21 april 2013), en binnen zijn er nog enkele fresco's uit de 12de eeuw te zien.



De Panagía of Panagítsa, met binnen nog enkele fresco's

(0u32) Het vervolg van het pad loopt duidelijk rechts onder het kerkje verder: het aarden pad loopt nu een kleine 2 minuten vlak (2 maal een grote rode stip), terwijl het rond een inzinking buigt, maar dan gaat het weer links omhoog tussen muren  (grote rode stip) en buigt wat verder bij een ruïne van een oude hoeve en bij een splitsing nog LINKS (grote rode merktekens).
Nu kronkelen we weer omhoog tussen terrassen - laat je hier niet afleiden door zijpaadjes naar terrasjes... Daarna lopen we vele minuten ongeveer in de richting van twee huizen met ernaast een hoge cipres - het is een prachtig eind tussen terrassen met olijfbomen.
Na weer 8 minuten klimmen, met veel rode vierkante tekens en blauwe stippen, gaan we bij een splitsing rechts - het linkerpad loopt dood. Wat verder buigen we links om zo omhoog te slingeren tot bij een vrij goed bewaard huis en enkele ruïnes, met ernaast een hoge cipres en een eucalyptus - we kunnen er in de schaduw rusten, met een mooi uitzicht op de golf.

Het pad komt aan bij de oude huizen van Panagítsa...

(0u46) Het pad kronkelt nu verder omhoog, eerst links van het eerste huis en dan door allerlei rommel tot rechts van de ruïne van het hoogste huis, waar er een waterput ligt. Als we het terras net boven deze waterput naar rechts volgen, komen we nagenoeg automatisch op de landweg die uiteindelijk in een grote boog tot bij Agios Panteleímonas zou lopen.

(0u55) Na 8-9 minuten moet je VOOR de bocht van deze aangename weg goed uitkijken naar het begin van het pad, dat vrij goed aangeduid is door blauwgroene tekens en links de helling op gaat, rechtover 2 grote pijnbomen en tussen 2 boompjes.
Het rotspad is heel duidelijk, maar lijkt soms te splitsen - volg goed de talrijke gekleurde vierkantjes. Zo lopen we in zuidzuidoostelijke richting, recht naar een inzinking. Na 7-8 minuten buigen we meer links en het pad wordt nu heel duidelijk.



Het duidelijke pad naar de hoogvlakte van de loutsés.

We stijgen nog op de pas, tot we zo op een kleine hoogvlakte komen, de vlakte van de loutsés, gelegen op een hoogte van ongeveer 500 meter. Hier liggen wel zes ingegraven cisternes - "loutsés" in het Grieks - die blijkbaar door de berggeiten nog altijd gebruikt worden. Er zijn ook twee stenen drinkbakken, met gekleurde tekens erop.

Eén van de loutsés...

(1u02) Bij de tweede drinkbak moeten we links houden op een nu wel vaag pad, dat even verder tussen een toef groen en een muurtje passeert (teken). Het pad klimt nu vaag op de helling en ook de blauwgroene tekens zijn vager.
Verder wordt ons pad weer duidelijk en er volgt nu een heel mooi eind op de flank van de Chionéssa, één van de 32 oude vulkanen van Méthana. Soms is het pad nauw door de begroeiing, maar dan komen we op vlakker terrein in een mooi pijnbomenbos.

(1u20) Het is wat opletten wanneer het pad weer vervaagt: we moeten rechts en zeker niet links houden, in zuidoostelijke richting, tot we weer een gekleurd teken zien. Daarna wordt het weer duidelijk: het aangename pad loopt eerst vlak, en klimt dan weer. Na weer 10 minuten is er even een nauwe passage en verder volgen we een echt bospad, dat evenwel overwoekerd is.
Daarna wordt het weer duidelijker en beginnen we af te dalen, soms in slingeringen.

(1u37) We genieten nu echt van een bosgevoel, van de stilte met alleen de wind en vogels. Let dan op: waar het pad weer onduidelijk wordt moeten we bij het afdalen NIET rechts naar beneden, maar bij een cairn, die wij achter lieten, gaan we links tussen de struiken. Het pad vervaagt weer en we moeten ook over een moeilijke gevallen boom.
Zo komen we na een paar minuten op een soort dwarspad, bij een boom, waar we RECHTS moeten (blauwe stip op steen). We steken een grazige plek naar rechts over (ook een oude krater?) en vinden in het zuiden het vervolg van het pad tussen boompjes (blauwgroen vierkant op steen). We gaan weer naar het zuidzuidoosten verder en komen zo weer aan een grazige vlakte.
Hier kan het weer mis gaan: we mogen die niet naar links oversteken, maar we houden meer rechts - halfweg deze soort "weide" zien we twee maal een gekleurd vierkant - en zo moeten we RECHTS van de witte strepen op de tegenoverliggende muur uitkomen. Het pad gaat verder, rechts van het hoogste deel van die muur (weer blauwgroen teken). We steken dan weer het rechtse van twee weitjes over (het linkse is herkenbaar aan een cisterne...), waar in de linkerhoek het pad verder gaat door een bres in een muurtje (gekleurd teken). We dalen een paar keer af, begeleid door veel tekens, en zo komen we in een  bocht van de asfaltweg uit.

[Je kunt de wandeling sterk inkorten door hier op je stappen terug te keren - de beklimming van de Profítis Ilías kan inderdaad ook tijdens een andere wandeling gebeuren...]

(1u47) We volgen de asfaltweg 100 meter naar rechts, en dan is er in een bocht naar rechts een landwegje links: er is op een rots weer een duidelijke markering, het blauwgroene vierkant.
We gaan hier dus LINKS, en na 3 minuten komen we vóór een grote wijngaard - rechts staat een caravan, en vóór ons een zwarte watertank, een soort picknicktafeltje met een kapotte stoel, enz...

Een typisch Grieks tafereeltje...

Het wegje zelf loopt nog even verder, maar wij moeten hier RECHTS, onder een notenboom door, langs de afsluiting van de wijngaard. Zo komen we via een heel vaag paadje aan de hoek van de wijngaard, waar we links gaan tot op een terras, dat we naar links volgen. Eigenlijk lopen we nu al onder het pad dat hier versperd is...
Aan het uiteinde van het terras komen we vanzelf op het pad, voorbij een ruïne.

(1u54) Bijna direct komen we op een mooi plaveisel; het pad slingert en het wordt een prachtige afdaling, met de Profítis Ilías vóór ons.

De afdaling naar de voet van de Profítis Ilías.

(2u03) Zo komen we op de asfaltweg uit, met 30 meter naar rechts een vervallen afdak en een wegkapelletje: hier is de afslag naar de Profítis Ilías (blauwe wegwijzer, rood vierkant en blauwe stip).

Het begin van het pad naar de Profítis Ilías.

We dalen de treden links af en komen zo op een dwarspad: rechts zouden we kunnen wandelen naar het dorp Makrýlongos (zie wandeling [5b]), maar wij gaan even links en bij de splitsing direct RECHTS (rood vierkant en blauwe stip).
Aan de andere kant van een klein weitje begint een pad dat steil klimt, al slingerend tussen de rotsen - er zijn veel rode vierkante tekens. Na een vlak en zelfs dalend eindje begint na 6-7 minuten een tweede klim die gestaag verder gaat op de linkerflank van de Profítis Ilías.

(2u19) Na een lang recht eind komt het pad voorbije een eenzame cairn, waar we rechts omhoog gaan voor een soms heel steile en stenige klim in vele bochten - in de lente staan hier veel kleine margrieten. Het laatste deel is grazig, waar enkele gekleurde stippen ons helpen de doorgangen tussen de rotsen te vinden. De kapel duikt heel laat op: ze staat wat ingegraven op een klein plateau en draagt de datum 1892 - ze is open. Van tussen de rotsen achter de kapel hebben we al een mooi zich op het binnenland van Méthana.

De kleine kapel op de Profítis Ilías.

We kunnen nog even verder klimmen tot op de eigenlijke top, met het geodetisch paaltje. (2u34)
We bevinden ons op een hoogte van 712 meter, slechts iets lager dan de 740 meter van de hoogste top van Méthana, de Chelóna. We genieten van een schitterend uitzicht op Makrýlongos en het eiland Egina.

Op de top van de Profítis Ilías.

(2u34) We dalen af - voorzichtig, want het pad is steil en er zijn rollende stenen. Na 15 minuten steil en kronkelend afdalen volgt een makkelijk recht eind; tegen het einde moeten we door een echte chaos van rotsblokken en zo komen we weer op het dwarspad, waar we klimmen tot op de weg.

(3u03) We gaan even rechts en vinden dan het pad links tegen de helling (rood teken). Het is gauw mooi geplaveid en gaat al slingerend geleidelijk hoger, met een mooi zicht achter ons op de Profítis Ilías.

Het mooi geplaveide pad boven de Profítis Ilías.

Zicht op de Profítis Ilías.

Even zijn er wat hinderende struiken, maar gauw zien we beneden vóór ons een wijngaard en terrassen. Uiteindelijk is het pad versperd, maar ter hoogte van de wijngaard dalen we rechts naar het terras af. Aan het einde ervan gaan we rechts tot bij de hoek van de wijngaard, we lopen langs de afsluiting op een vaag paadje en komen zo tussen een notenboom en een caravan op het wegje. We gaan links omhoog en bereiken na weer 3 minuten de asfaltweg.

(3u19) We volgen die 100 meter naar rechts, en dan vinden we het vervolg van het pad links: er is een duidelijke pijl en een blauwgroen vierkantje.
Ook het begin van het pad blijft duidelijk door de blauwe stippen en de gekleurde vierkante tekens: we klimmen over enkele muurtjes en zo komen we na 2 minuten bij enkele grote rotsen, waar we rechts gaan. Zo bereiken we het eerste "weitje" waar we oversteken naar het blauwgroene vierkant dat we zien op de vervallen muur aan de overkant. Daarna steken we weer 2 veldjes over met in het midden een kleine dwarsmuur, richting zuidzuidwest, waar we aan de overkant een blauwe stip zien.

(3u24) Hier gaan we rechts verder, we steken nog een klein weitje over en aan de overkant is er een pad, waar we direct LINKS moeten: er loopt een duidelijk pad rechtdoor, maar wij moeten het vage pad LINKS nemen - we lieten een cairn en er is een blauwe stip op een boom en een steen...
Het nu wel heel vage pad loopt nauw tussen de begroeiing, verder in dezelfde richting; na 2 minuten gaat het over de moeilijke boom en zo komen we op een duidelijk pad, waar we op de heenweg een cairn lieten.

(3u29) Het pad buigt duidelijk links (blauwe stip op steen), wat verder slingeren we rechts en links en - opgelet - direct weer links (we lieten weer een cairn en verder is er een blauwgroen teken).
Nu volgt een prachtig eind, maar twee keer moeten we ons wel door de nauwe begroeiing wringen (soms recente blauwe stippen). We dalen af op de flank van de Chionéssa en het pad blijft duidelijk, ook door de blauwe stippen.

(3u44) Even verder is er een vage splitsing, maar blauwe stippen helpen ons tussen de bomen verder, en dan volgt weer een prachtig, geleidelijk dalend eind.
Na weer 8 minuten is het wat moeilijk klauteren op de rotsige helling en kort daarop duikt de grazige -hoogvlakte met de loutsés op.

(3u57) We lopen tot bij de twee drinkbakken en de cisternes. Het gaat hier in dezelfde richting verder, maar kort daarna houden we links in een soort kleine bedding; na 3 minuten gaat het pad er rechts uit en nu dalen we constant af naar de grindweg - blijf op het hoogste pad en daal niet te vlug links af, tot er een bocht naar links is (blauwgroen teken en een cairn van ons). Zo slingeren we omlaag tot op de grindweg.

(4u07) We gaan rechts - waar de variante [3b] links gaat... -  en wandelen nu aangenaam met een mooi zicht op de terrassen links van en onder Panagítsa.

Het aangename landwegje naar Panagítsa

(4u16) Zo komen we tot voor het hoogste van de twee huizen, waar de waterput ligt - we bevinden ons hier opnieuw op het tracé van wandeling [4], ook hier aangeduid door een oranje vierkant.
We dalen links van de ruïne af, maar houden dan rechts tussen allerlei rommel en netels, om zo onder het hoogste huis te komen, waar we dan afdalen tot rechts van het laagste huis met de cipres. Daar dalen we naar links af tot op het smalle terras met de cipres en de eucalyptus (aan eind oranje vierkant). Het pad daalt nu af op treden en dan in steile slingeringen - nu zijn er ook blauwe stippen naast de oranje tekens.
Het pad wordt breed: soms is het oneffen geplaveid, maar meestal is het rotsachtig. Na de korte bochten volgt een lang recht eind tussen vrij idyllische terrassen met olijfbomen, en dan dalen we weer af tot op een grote groene wei.
Even is het opletten: net boven de wei moeten we niet de wegel links nemen, maar we blijven kronkelend afdalen, terwijl we rechts van een kleine stal blijven, en zo komen we op een pad dat op een smal terrasje helemaal rond de inzinking met weitjes loopt.

(4u31) Zo komen we precies onder de kapel van de Panagía terecht.

Nog een beeld van de eenvoudige kapel van de Panagía.

We dalen verder af op het brede pad dat door de Belgische scouts is vrijgemaakt: het is soms oneffen geplaveid en vaak bezaaid met ronde rotsblokken. We komen tussen muren en passeren na 7 minuten rechts van de grote alóni (dorsvloer) met waterput.

Het pad wordt heel mooi!

Een mooie alóni met waterput.

(4u38) De snelle afdaling is prachtig - let op de muren die gebouwd zijn met grote ronde blokken! We krijgen ook mooie uitzichten op de kust en het haventje van Vathý, en later ook op Megalochóri en Megalopotámi. Er volgt nog een schitterend eind waar het pad kronkelt tussen de muren en na in totaal 25 minuten sedert de kapel komen we na een hele reeks treden terecht in een rotsige bedding.

Het prachtige pad tussen Panagítsa en Megalochóri.

(4u56) We volgen die even links, maar al na 1 minuut gaan we er rechts omhoog uit tussen 2 muren: we volgen het betonwegje door het hoogste deel van het dorp, houden verder links (klein wandelbordje) en lopen dan rechtdoor tot op de asfaltweg (wandelbord). We gaan rechts en na 1 minuut komen we op het kruispunt onder de kerk, ons vertrekpunt. (5u03)

Voor de printbare versie
met alleen de tekst
in één kolom
hier klikken.